تنها تو بودی که بر تخته سیاه جهلم ،

سپیده ای از گچ های فروزان علمت را تاباندی

و ای کاش می شد تمام زنگ های زندگیم را در کلاس درس تو ،

 سیاهی های آن تخته را محو کنم

هر گز تکرار نخواهد شد لحظاتی که چانه ام را بر کف دستم می گذاشتم ،

دستی که   آرنجش بر نیمکت  قلبت بود .

معلم عزیزم روزت مبارک

نوشته شده در دوشنبه 90/2/12ساعت 9:17 عصر توسط محو نظرات ( ) |